Λάθος γέφυρες γκρεμίσαμε....
Η κυβέρνηση της Κύπρου τοποθετήθηκε επίσημα υπέρ του ανοίγματος του οδοφράγματος της οδού Λήδρας. Υπέβαλε, μάλιστα, γραπτώς σχετικό αίτημα στα Ηνωμένα Έθνη, ενώ ενέκρινε, από το 2005, την τροποποίηση του κανονισμού για την Πράσινη Γραμμή, που ορίζει το οδόφραγμα της οδού Λήδρας ως σημείο διέλευσης.
Η κατασκευή της γέφυρας στην οδό Ερμού θεωρήθηκε το σοβαρότερο εμπόδιο για το άνοιγμα του οδοφράγματος. Οι Τουρκοκύπριοι πήραν την πρωτοβουλία να την κατεδαφίσουν και ζητούν από τους Ελληνοκύπριους να ρίξουν το τείχος που κόβει την οδό Λήδρας στα δύο, από το 1963. Λογικά, η ελληνοκυπριακή πλευρά, που υποστηρίζει ότι είναι δική της πολιτική το άνοιγμα του οδοφράγματος, θα έπρεπε ν' αντιδράσει θετικά. Θα ανέμενε κανείς να καλωσορίσει το γεγονός της κατεδάφισης της γέφυρας κι αν είχε επιπρόσθετα αιτήματα να τα θέσει με εποικοδομητική προσέγγιση, προκειμένου να υλοποιηθεί ένας από τους στόχους της. Αντί αυτού, η αντίδραση ήταν άκρως αρνητική, σε σημείο που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στεναχωρέθηκε για την κατεδάφιση της γέφυρας, που αποφασίστηκε "χωρίς να προηγηθεί οποιαδήποτε διαβούλευση"!
Η κυβέρνηση της Κύπρου χαρακτηρίζει την κίνηση των Τούρκων σαν "εντυπωσιακό πυροτέχνημα" και μπορεί να έχει δίκαιο. Αναφέρει ακόμη πως δεν θα δώσει τη συγκατάθεσή της να ανοίξει το οδόφραγμα, εάν αυτό θα πάρει χαρακτήρα συνοριακού σταθμού, δηλαδή να γίνονται έλεγχοι, να υπάρχουν τελωνεία και εθνικά σύμβολα.
Εάν η απόφαση για το γκρέμισμα της γέφυρας γίνεται για λόγους εντυπωσιασμού, οι Τούρκοι εφαρμόζουν την πολιτική τους αυτή με μεγάλη άνεση και καθόλου ρίσκο. Κι αυτό λόγω της απόλυτα προβλέψιμης αντίδρασης του Τ. Παπαδόπουλου: γκρίνια, άρνηση και ψυχροπολεμική ρητορική. Με αυτό τον τρόπο συμπεριφερόταν ο Ντενκτάς για 30 χρόνια και έκανε δώρο στους Ελληνοκύπριους την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. με άλυτο το πρόβλημά της. Φαίνεται ότι ο Τ. Παπαδόπουλος θα το ανταποδώσει αυτό στον Ντενκτάς, στο πολλαπλάσιο.
Σε ό,τι αφορά τον χαρακτήρα των οδοφραγμάτων που προσομοιάζουν με συνοριακούς σταθμούς, αυτό είναι, δυστυχώς, το τίμημα της μη λύσης. Όταν η Ε.Ε. έθετε τα ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα για λύση πριν από την 1η Μαΐου 2004, το έκανε διότι δεν ήθελε μια διαιρεμένη χώρα στους κόλπους της και όχι για ν' αφαιρέσει το πλεονέκτημα της ισχυρής Κύπρου στην Ε.Ε., όπως πίστευε η πλειονότητα των Ελληνοκυπρίων.
Ο σχετικός κανονισμός της Ε.Ε. για την Πράσινη Γραμμή προβλέπει τελωνειακούς και άλλους ελέγχους στα οδοφράγματα. Η Ε.Ε. ζητεί ακόμη περισσότερους ελέγχους, για πιο αποτελεσματικό έλεγχο της Πράσινης Γραμμής. Η Κύπρος είναι η μόνη από τα δέκα νέα κράτη μέλη που δεν θα ενταχθεί στο Σέγκεν το 2008, ακριβώς επειδή δεν είναι σε θέση να διασφαλίσει τα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε.
Κοντολογίς, η πολιτική της μη λύσης που ακολουθεί ο Τ. Παπαδόπουλος και σεκοντάρει ο Δ. Χριστόφιας, εδραιώνει σταθερά τη διχοτόμηση της Κύπρου. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στην εφημερίδα του ΑΚΕΛ, ο Τ. Παπαδόπουλος είπε πως η θέση της αντιπολίτευσης ότι δεν επιθυμεί λύση του Κυπριακού προκαλεί μεγάλη ζημιά στην Κύπρο. Η αντιπολίτευση, νωχελικά και με μισόλογα, υποδεικνύει μια πραγματικότητα. Είναι αυτή η πραγματικότητα που προκαλεί την ανεπανόρθωτη ζημιά στην Κύπρο και όχι η υπόδειξή της.
Ήδη, στην Ε.Ε. υπάρχει διαμορφωμένη άποψη ότι την κύρια ευθύνη για την κατάσταση στην Κύπρο δεν την έχει η Τουρκία που διατηρεί στο νησί 35.000 στρατιώτες, αλλά οι Ελληνοκύπριοι που "κρατάνε όμηρους τους Τουρκοκύπριους". Μόλις τις προάλλες, σε συνέντευξή του στο "Βήμα", ο Γκύντερ Γκλόζερ, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας που προεδρεύει της Ε.Ε. αυτό το εξάμηνο, αναφερόμενος στους Τουρκοκύπριους, είπε πως η Ε.Ε. έχει πει ξεκάθαρα ότι αναζητεί δυνατότητες να τους ενισχύσει και "να βάλει τέλος στην απομόνωσή τους (...) Πιστεύουμε ότι το εμπάργκο πρέπει να σταματήσει".
Αυτή θα είναι πια η ροπή των πραγμάτων, διότι έχουμε ανατινάξει όλες τις γέφυρες επικοινωνίας με τον υπόλοιπο κόσμο...
Μακάριος Δρουσιώτης
Πολίτης
05/01/2007