• Σάββατο 20 Απριλίου 2024

Συνεντεύξεις | Κοινωνία

Ηλίας Κυριακίδης (πρώην αστυνομικός διευθυντής Λεμεσού)

Καλύτερα ζωγράφος παρά να ξαναγίνω… μπάτσος

Ο Ηλίας Κυριακίδης, πρώην αστυνομικός διευθυντής Λεμεσού, είναι ένας από τους τρεις αστυνομικούς που εκδιώχθηκαν από τη Δύναμη για λόγους δημοσίου συμφέροντος. Η εγκυρότητα της απόφασης αυτής, η οποία λήφθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο, προσβλήθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο. Η υπόθεση εκδικάστηκε και η απόφαση εκκρεμεί. Ο Ηλίας Κυριακίδης εκτιμά ότι θα δικαιωθεί, αλλά δηλώνει πως δεν πρόκειται να επανέλθει στην Αστυνομία. Κι ο λόγος είναι διότι καλλιέργησε το ταλέντο του στη ζωγραφική. Δεκαοκτώ μήνες από τότε που έβγαλε την αστυνομική στολή, ο Ηλίας Κυριακίδης μεταμορφώθηκε σε άλλο άνθρωπο. Άφησε τα μαλλιά του να μεγαλώσουν, έδεσε κοτσιδάκι, άφησε γενειάδα και πήρε πινέλο στο χέρι. Στη σημερινή αντεξέταση, αναφέρεται στις εμπειρίες του ως αστυνομικός διευθυντής, σε συνάρτηση με τους φόνους που συγκλόνισαν την πόλη πριν από δύο χρόνια και τις καταγγελίες ότι οι εκτελεστές ήταν αστυνομικοί.

 

Φαίνεται ότι τελευταίως η Αστυνομία άρχισε να βρίσκει τον εαυτό της.

Είναι αλήθεια ότι τον τελευταίο καιρό υπάρχει κάποια διαφοροποίηση. Η Αστυνομία παρουσιάζεται τώρα με ένα καλύτερο πρόσωπο. Δείχνει ότι μπορεί να ανταπεξέλθει.

 

Είναι αυτό επιτυχία του κ. Κόση;

Είναι γεγονός ότι ο νέος υπουργός στηρίζει τους αστυνομικούς, οι οποίοι έχουν πάρει το μήνυμα. Όπως βλέπετε, υπήρξαν και αποτελέσματα.

 

Κάτι που δεν συνέβαινε με τον Ευαγγέλου;

Ο Ευαγγέλου προσέγγιζε διαφορετικά και απόμακρα τον αστυνομικό και δημιούργησε την εντύπωση ότι θα τον άφηνε ακάλυπτο. Η Αστυνομία για να επιβληθεί θέλει στήριξη από την Πολιτεία, διαφορετικά θα καταποντιστεί.

 

Άλλο ηθική στήριξη και άλλο κάλυψη παρανομιών.

Όχι, δεν μιλούμε για παρανομίες. Όταν, όμως, ο αστυνομικός τίθεται σε διαθεσιμότητα με το πρώτο παράπονο που γίνεται από πολίτη ότι κακοποιήθηκε, τότε οι υπόλοιποι συνάδελφοί του, με την πρώτη δύσκολη στιγμή θα υποχωρούν. Έτσι, αντί να επιβάλλεται ο αστυνομικός στον πολίτη, επιβάλλεται ο πολίτης στον αστυνομικό.

 

Υπάρχουν τρόποι και τρόποι επιβολής της τάξης.

Η Αστυνομία πρέπει πρώτα απ’ όλα να είναι δυναμική. Εάν, για παράδειγμα, δεν αντιμετώπιζε δυναμικά την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί τη νύχτα των επεισοδίων με αφορμή τη συναυλία του Ρουβά, ως κράτος θα γινόμασταν ρεζίλι.

 

Άλλο θέμα η δυναμική αντιπαράθεση στη διάρκεια μιας συμπλοκής και άλλο ο γάντζος.

Να τα πούμε και για το γάντζο μετά. Πρέπει να το καταλάβουμε πως όταν ο αστυνομικός δεν έχει στήριξη «θα κάτσει το μύλο». Τώρα οι ύποπτοι σήκωσαν και ένα σύστημα ότι δεν έχουν να απαντήσουν τίποτε.

 

Όταν του δίνει τέτοιο δικαίωμα ο νόμος, γιατί να μην το χρησιμοποιήσει;

Ναι, δεν είπα κάτι περισσότερο από αυτό, αλλά μια πιο δυναμική παρέμβαση της Αστυνομίας κάνει καλό.

 

Το θέμα είναι πού σταματά η δυναμική παρέμβαση.

Υπάρχει το μέτρο. Μπορεί σε κάποια περίπτωση η Αστυνομία να ξεφύγει από τα όρια, αλλά πρέπει να κατανοήσουμε τις δύσκολες συνθήκες μέσα στις οποίες επιτελεί το καθήκον της.

 

Φαίνεται ότι τα τελευταία χρόνια ξέφυγε πολύ συχνά από το όριο, γι’ αυτό και έχασε ο κόσμος την εμπιστοσύνη του.

Η Αστυνομία πέρασε πολύ δύσκολους καιρούς την τελευταία πενταετία. Μπορεί να έγιναν και λάθη από εμάς, αλλά τη χαριστική βολή την έδωσε ο Κληρίδης.

 

Επειδή σας απέλυσε;

Όχι, επειδή υιοθέτησε μαζί με τον Ευαγγέλου τις πληροφορίες για αστυνομικούς εκτελεστές. Προτού γίνει έρευνα και προτού αποδειχτεί οτιδήποτε, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας βγήκε στην τηλεόραση και είπε ότι αστυνομικοί στη Λεμεσό είναι εκτελεστές. Ο Πρόεδρος καταπάτησε κάθε έννοια δικαίου. Έκανε και τον ανακριτή και τον εισαγγελέα και το δικαστή, ανακοίνωσε και την καταδικαστική απόφαση από την τηλεόραση!

 

Και τελικά δεν προέκυψε τίποτα.

Έγιναν ανακρίσεις, υπό την καθοδήγηση του γενικού εισαγγελέα, αλλά δεν βρέθηκαν στοιχεία σε βάρος αστυνομικών.

 

Νομίζω ότι ένας από τους ύποπτους αστυνομικούς ήσασταν και εσείς.

Έτσι είπε ο Κληρίδης. Στην απάντησή του προς την επιστολή παραίτησης του Παπακώστα, χωρίς να αναφέρει το όνομά μου, άφηνε σαφώς να νοηθεί ότι εγώ γνώριζα εκ των προτέρων ότι θα εδολοφονείτο ο Φορής.

 

Τι ακριβώς είχε συμβεί;

Όταν δολοφονήθηκε ο Φορής η ώρα ήταν περασμένη κι εγώ κοιμόμουν. Ο αξιωματικός υπηρεσίας θέλησε να με ενημερώσει, αλλά το τηλέφωνο στο σπίτι μου δεν καθόταν καλά και ήταν συνεχώς κρατημένο. Έτσι, έστειλε δύο αστυνομικούς να μου κτυπήσουν την πόρτα για να ξυπνήσω.

 

Και μετά τι έγινε.

Τους άνοιξα την πόρτα και ήρθαν πάνω. Μου είπαν ότι δολοφόνησαν τον Φορή. Έμειναν εδώ πέντε-έξι λεπτά και κουβεντιάσαμε. Όταν έφυγαν τους είπα «να πάτε στο καλό και να προσέχετε». Ο Κληρίδης είπε ότι εκείνο το βράδυ τους είπα πως «το γνωρίζω για το φόνο και να πάτε στο καλό και να προσέχετε».

 

Ίσως έτσι να το είπαν οι δύο αστυνομικοί στις περιβόητες κασέτες.

Δεν ξέρω τι υπήρχε στις κασέτες. Εγώ δεν τις άκουσα ποτέ μου.

 

Σας μαγνητοφώνησαν κι εσάς:

Δεν γνωρίζω. Νομίζω όχι.

 

Εσείς μαγνητοφωνήσατε ποτέ κανέναν;

Όχι. Εγώ το πληροφορήθηκα από τον κυβερνητικό Εκπρόσωπο ότι υπήρχαν κασέτες.

 

Όταν το όνομά σας μπλέχτηκε με τους φόνους στη Λεμεσό, δεν φοβηθήκατε ότι πιθανόν να σας σκότωναν για εκδίκηση;

 

Πάρα πολλές φορές το Αρχηγείο Αστυνομίας, αλλά και ο αρχηγός προσωπικά με ενημέρωσαν ότι είχαν πληροφορίες πως υπήρχε κίνδυνος για τη ζωή μου.

 

Δεν φοβηθήκατε;

Όταν σε κυριεύσει ο φόβος είναι σαν να πέθανες. Απλώς πήρα κάποια μέτρα για την προσωπική μου ασφάλεια.

 

Από τη στιγμή που αναφέρθηκε το όνομά σας, οι Αεροπόροι δεν σας ζήτησαν το λόγο για τη δολοφονία του Φορή;

Όχι, δεν με ενόχλησε κανένας.

 

Πάντως, μετά τη σύλληψη των τριών αδελφών θα πρέπει να είχατε αισθανθεί ασφάλεια.

Τους Αεροπόρους τους είχαμε συλλάβει και καταδικάσει ενώπιον του Κακουργιοδικείου το 1992. Η επιτυχία αυτή ήταν το αποτέλεσμα μιας μεγάλης προσπάθειας, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να περιοριστεί σημαντικά η εγκληματικότητα στην πόλη μας. Μετά ήρθε ο κ. Κληρίδης και τους έδωσε χάρη. Όταν βρήκαν έξω άρχισαν τα ίδια. Αυτή του η ενέργεια έφερε την προσπάθεια για πάταξη της εγκληματικότητας πολλά χρόνια πίσω.

 

Θεωρείτε ότι η απόφαση αυτή του κ. Κληρίδη ήταν λανθασμένη;

Μετά την απόπειρα κατά του Φανιέρου αποδείκτηκε ότι ήταν εντελώς λανθασμένη, διότι δεν εκτίμησαν την πράξη αυτή και συνέχισαν τις εγκληματικές τους ενέργειες.

 

Γιατί νομίζετε ότι τους δόθηκε χάρη.

Κατά την άποψή μου επενέβησαν κομματικοί παράγοντες.

 

Ήταν για την υποτιθέμενη σχέση σας με τους αστυνομικούς «εκτελεστές» που σας απέλυσαν;

Η δικαιολογία ήταν διότι έγιναν κακοποιήσεις πολιτών στην Αστυνομία Λεμεσού.

 

Είναι η ιστορία με τους γάντζους.

Είναι παραμύθι ότι βάλαμε γάντζους στην οροφή για να κρεμάμε ανθρώπους. Οι γάντζοι ήταν από την εποχή της αποικιοκρατίας και τους χρησιμοποιούσαν για λουξ.

 

Το είπαμε ξανά ότι ήταν για τα λουξ, αλλά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και για ανθρώπους.

Ναι, αλλά όλα τα Μέσα μετέδιδαν τότε ότι μέχρι και γάντζους βάλαμε στην οροφή για να κρεμάμε τους υπόπτους.

 

Υπήρξαν πάντως περιπτώσεις κακοποιήσεων, όπως φαίνεται και από το πόρισμα της έρευνας του κ. Λοϊζου.

Διαφωνώ με το πόρισμα εκείνο και πιστεύω ότι η απόλυσή μας θα ανακληθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο.

 

Πότε αναμένεται η απόφαση;

Ελπίζω ότι μέχρι το τέλος του χρόνου το Ανώτατο θα ανακοινώσει την απόφασή του.

 

Αν σας δικαιώσει, θα πάτε πίσω;

Όχι. Μπορεί να πάω για μια μέρα και να φύγω, μόνο και μόνο για λόγους ηθικής ικανοποίησης.

 

Θα παραμείνετε αφοσιωμένος στη ζωγραφική; Αλήθεια, πώς ανακαλύψατε αυτό το ταλέντο;

Από μικρός μου άρεσε να ζωγραφίζω. Όταν πήγα στη φυλακή, το 1955, γνωρίστηκα με τον πάτερ Καλλίνικο, τον αγιογράφο του Σταυροβουνίου, ο οποίος ήταν επίσης κρατούμενος. Εκμεταλλεύτηκα αυτή την ευκαιρία και με δίδαξε ορισμένα πράγματα. Μετά την αποφυλάκισή μου συνέχισα να ζωγραφίζω περιστασιακά.

 

Η απομάκρυνσή σας από την Αστυνομία σάς έδωσε την ευκαιρία να δοθείτε στη ζωγραφική.

Αφού είχα όλο μου το χρόνο ελεύθερο, είπα να τον αξιοποιήσω ζωγραφίζοντας. Έκανα περίπου σαράντα πίνακες μεγάλων διαστάσεων, κυρίως τοπία.

 

Χρησιμοποιούσες φωτογραφίες;

Κάποτε φωτογράφιζα το τοπίο, αλλά τις περισσότερες φορές πήγαινα επιτόπου. Πήγα για παράδειγμα στον Πωμό, κάθισα μερικές μέρες και ζωγράφισα έναν υπέροχο κόλπο.

 

Πήγε καλά η έκθεση που κάνατε το καλοκαίρι;

Πάρα πολύ καλά. Πωλήθηκαν όλα τα έργα.

 

Τι κόσμος ήρθε στην έκθεση;

Υπήρχαν και συλλέκτες, αλλά και γνωστά πρόσωπα της κοινωνίας της Λεμεσού. Μέχρι και ο Χριστάκης Πουργουρίδης ήρθε και αγόρασε πίνακα.

 

Δεν είναι καλύτερα να κάνεις το ζωγράφο παρά τον «μπάτσο»;

Όπως είπα και πριν, μετά την απόφαση του Ανωτάτου, εάν βεβαίως μας δικαιώσει, θα πάω για μια μόνο μέρα στην Αστυνομία και θα φύγω. Θα συνεχίσω με τη ζωγραφική και θα εγκαταλείψω οριστικά τους… μπάτσους (γελά).

 

Θα θυσιάσετε το κοτσιδάκι που τώρα τρέφετε, μόνο και μόνο για να πάτε μια μέρα στην Αστυνομία;

Μπορεί και να το αφήσω. Ελπίζω να μην με τιμωρήσουν… Πάντως, τώρα που έμεινα εκτός Αστυνομίας και αναμίχθηκα περισσότερο με τον κόσμο, νομίζω ότι οι κανονισμοί για την εμφάνιση των αστυνομικών θα πρέπει να ελευθεροποιηθούν.

 

Να επιτρέπεται, ας πούμε, σε έναν αστυνομικό να φορεί και σκουλαρίκι;

Εκτός υπηρεσίας ναι, αλλά εν ώρα υπηρεσίας και με τη στολή ποτέ. Θα πρέπει, όμως να του επιτρέπεται να έχει περιποιημένη γενειάδα ή λίγο πιο μεγάλα μαλλιά.


Μακάριος Δρουσιώτης

Φιλελεύθερος

28/09/1997