Μακαριος Δρουσιώτης

Τα κουκιά τους, σε σχέση με τους μελλοντικούς σχεδιασμούς τους που έχουν ορίζοντα μέχρι και τις προεδρικές εκλογές του 2013, μετρούν οι διάφορες «φατρίες» εντός των κομμάτων, με αφετηρία τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών.

 

Μπορεί τα φώτα της δημοσιότητας να είναι σήμερα στραμμένα προς το ΔΗΚΟ που υπήρξε ο μεγάλος ηττημένος των ευρωεκλογών, όμως πολιτικό παρασκήνιο βρίσκεται σε εξέλιξη και στον ΔΗΣΥ, όπου συγκεκριμένα στελέχη επενδύουν στην προοπτική διαζυγίου ΑΚΕΛ – ΔΗΚΟ και στη συνένωση της δεξιάς, με κοινό υποψήφιο στις επόμενες προεδρικές του 2013.

 

Βέβαια, όλα αυτά είναι σενάρια με πολλούς αστάθμητους παράγοντες, καθώς στο τέλος του χρόνου, αρχές του άλλου, αναμένονται σημαντικές εξελίξεις στο Κυπριακό, με δύο μόνο σενάρια:

• Υπογραφή συμφωνίας, όπου ο Χριστόφιας θα ανανεώσει την πολιτική του παρουσία ως επικεφαλής του ομόσπονδου κράτους, με κύριο αντίπαλό του τον αρχηγό της αντιπολίτευσης, τον Ν. Αναστασιάδη, ο οποίος λογικά θα επιδιώξει να αναλάβει κάποιο σημαντικό πολιτειακό πόστο.
• Αδιέξοδο και εσωτερική πολιτική κρίση με εντελώς απρόβλεπτες εξελίξεις στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό, με κυρίαρχη λογική την απόδοση ευθυνών για το νέο αδιέξοδο, λογική η οποία και θα επιβάλει τις συμμαχίες που θα οδηγήσουν την Κύπρο στις προεδρικές.

Δίκτυα στο ΔΗΚΟ

 

Όποιο κι από τα δύο σενάρια επικρατήσει, ο ρόλος που το ΔΗΚΟ αλλά και η ΕΔΕΚ θα διαδραματίσουν θεωρείται σημαντικός, καθώς ενδέχεται να γείρει την πλάστιγγα προς τη μια ή ήταν άλλη κατεύθυνση.

 

Η Κυβέρνηση -παρά την έντονη απογοήτευση από την προεκλογική συμπεριφορά του Μάριου Καρογιάν- είναι πρόθυμη να του δώσει χείρα βοηθείας, για να διασωθεί από την απειλή των «τασσικών», νοουμένου ότι στο εξής θα συμπεριφέρεται ως ηγέτης κόμματος της συμπολίτευσης και όχι της αντιπολίτευσης.

 

«Αν και κανείς δεν ξέρει πώς θα είναι η Κύπρος σε τέσσερα χρόνια, οι διάφορες φατρίες των κομμάτων πλάθουν σενάρια για τις προεδρικές εκλογές»

Πληροφορίες του «Π» αναφέρουν πως αμέσως μετά τη γνωστοποίηση των εκλογικών αποτελεσμάτων ο Πρόεδρος Χριστόφιας πήρε την πρωτοβουλία και τηλεφώνησε στον Μ. Καρογιάν, προσφέροντάς του στήριξη και υποσχόμενος να πάρει μέτρα που θα τον βοηθήσουν να επιβιώσει στην ηγεσία του ΔΗΚΟ, όπως για παράδειγμα ο διορισμός κάποιου δικού του ανθρώπου στη διαπραγματευτική ομάδα.

 

Ταυτόχρονα μπήκε στο παιχνίδι ο Μάρκος Κυπριανού, ο οποίος έχει ταυτίσει μεσοπρόθεσμα το πολιτικό του μέλλον με τη συμμετοχή στην Κυβέρνηση και ενεργεί ως «μεσάζων» μεταξύ Προεδρικού και ΔΗΚΟ. Το Προεδρικό έθεσε ως στόχο του την ανοικοδόμηση των γεφυρών που γκρεμίστηκαν κατά την προεκλογική εκστρατεία.

 

Στο ΑΚΕΛ και κατ’ επέκταση στην Κυβέρνηση εξακολουθούν να θεωρούν στρατηγικής σημασίας τη συνεργασία με το ΔΗΚΟ, διότι το θέλουν μαζί τους στην περίπτωση που θα υπάρξουν εξελίξεις στο Κυπριακό, πολύ δε περισσότερο θα ήθελαν να συνεχιστεί η συμμαχία σε περίπτωση ναυαγίου των συνομιλιών.

 

Ο μεγάλος φόβος του ΑΚΕΛ είναι μια πιθανή συνεργασία ΔΗΣΥ – ΔΗΚΟ, χωρίς εξελίξεις στο Κυπριακό, με την αντιπολίτευση να βαράει την Κυβέρνηση για τις όποιες δυσμενείς επιπτώσεις πιθανόν να υπάρξουν.

 

Η εμμονή της Κυβέρνησης, να κρατάει το ΔΗΚΟ από κοντά, τυγχάνει διπλής ανάγνωσης:

• Ο Πρόεδρος Χριστόφιας θεωρεί σημαντικό να τον ακολουθήσει το ΔΗΚΟ στην περίπτωση που θα βάλει την υπογραφή του κάτω από μια συμφωνία στο Κυπριακό.
• Σφιχταγκαλιάζοντας το ΔΗΚΟ, κινδυνεύει να διολισθήσει στην απορριπτική πολιτική του.

Το δεύτερο σενάριο είναι περισσότερο απομακρυσμένο, καθώς το ΔΗΚΟ απέτυχε να μετατρέψει τις ευρωεκλογές ένα νέο δημοψήφισμα και να στρατεύσει την κοινωνία σε ένα «αγωνιστικό μέτωπο». Αντιθέτως, η κοινωνία επιβράβευσε τις δυνάμεις της μετριοπάθειας εξ ου και το ΔΗΚΟ επιδιώκει διόρθωση πορείας προς αυτή την κατεύθυνση.

 

Δύο μέτωπα στον ΔΗΣΥ

 

Μετεκλογικά σενάρια – με προοπτική τη συνεργασία με το ΔΗΚΟ – εκκολάπτονται και στον ΔΗΣΥ, με ορίζοντα τις προεδρικές εκλογές του 2013. Πληροφορίες αναφέρουν ότι μια ομάδα παραγόντων που προσπάθησε, ανεπιτυχώς, να συμπήξει το 2008 συνεργασία ΔΗΣΥ - ΔΗΚΟ για την εκλογή του Γιαννάκη Κασουλίδη στην προεδρία, πιστεύει ότι την επόμενη φορά μπορεί να τα καταφέρει.

 

Από το περιβάλλον του Γ. Κασουλίδη λέγεται πως μετά την επιτυχία του στις ευρωεκλογές ο δρόμος είναι ανοιχτός για τη διεκδίκηση της προεδρίας του ΔΗΣΥ, ως εφαλτήριο για την προεδρία της Δημοκρατίας. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο Κασουλίδης σ’ ένα χρόνο από σήμερα, θα εξετάσει το ενδεχόμενο ακόμα και να παραιτηθεί από το αξίωμα του ευρωβουλευτή, για να   εγκατασταθεί στην Κύπρο με πρόθεση να διεκδικήσει την προεδρία του ΔΗΣΥ.

 

Η ανάλυση των συνεργατών του είναι πως ο ΔΗΣΥ μπορεί να κατακτήσει την εξουσία μόνο σε συνεργασία με το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ, αλλά για να γίνει αυτό εφικτό θα πρέπει να φύγει από τη μέση ο Αναστασιάδης. Πέραν του Κασουλίδη, ηγετικό ρόλο στην προσπάθεια εκλογικής συνεργασίας ΔΗΣΥ – ΔΗΚΟ διεκδικεί και η Ελένη Θεοχάρους, με το επιχείρημα ότι έχει μεγάλη διεισδυτικότητα στο ΔΗΚΟ και ότι μπορεί να πετύχει τη συμμαχία εκ των κάτω.

 

Σύμφωνα με τις πληροφορίες του «Π», τις παραμονές των εκλογών υπήρξαν συχνές συναντήσεις Λιλλήκα - Λυσσαρίδη, καθώς και επαφές μεταξύ «τασσικών» και Λιλλήκα στην οικία του τέως προέδρου στη Στράκκα.

 

Η στρατηγική τους, που είχε και την ευλογία του Λυσσαρίδη, ήταν η μετατροπή των εκλογών σΆ ένα νέο δημοψήφισμα και η ενίσχυση του ΕΥΡΩΚΟ εις βάρος του ΔΗΚΟ, για να επιβάλουν την αποχώρησή του από την Κυβέρνηση, με στόχο την πολιτική συμμαχία όλων των δυνάμεων πέραν του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ.

 

Ωστόσο, η εκλογική αποτυχία του ΔΗΚΟ, η αποτυχία του ΕΥΡΩΚΟ να κεφαλαιοποιήσει τις απώλειες του ΔΗΚΟ, και οι σαρωτικές νίκες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ μετέτρεψαν την προσπάθεια για σπάσιμο του κυβερνητικού συνασπισμού σε μπούμερανγκ. Σε αυτή την αδύναμη στιγμή για το ΔΗΚΟ, το ΑΚΕΛ έριξε σανίδα σωτηρίας στον Καρογιάν, ο οποίος την άρπαξε για να διασωθεί, καθιστώντας ξανά τον Πρόεδρο Χριστόφια κυρίαρχο του πολιτικού παιχνιδιού.

 

Βέβαια, το ματς δεν τελειώνει εδώ. Ούτε πρόκειται να υπάρξει ηρεμία στο ΔΗΚΟ, στο προβλεπτό μέλλον. Έξοδος από την Κυβέρνηση, θα καταδικάσει το κόμμα σε μαρασμό, ενώ η συνέχιση της συνεργασίας σε διαρκή εσωστρέφεια προοιωνίζεται μια ακόμα μεγάλη αντιπαράθεση, ίσως το φθινόπωρο, με αφορμή τις εξελίξεις στο Κυπριακό.

 

Πάντως, ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, υπόψη του οποίου τέθηκαν όλα αυτά τα σενάρια, φέρεται να δήλωσε πως «λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο». Η θητεία του Αναστασιάδη λήγει τον Μάιο του 2011. Όμως, λόγω καταστατικών ρυθμίσεων, δεν μπορεί να γίνει εκλογικό συνέδριο έξι μήνες πριν από εκλογές. Οπόταν, λόγω των βουλευτικών και των δημοτικών εκλογών του 2011, η θητεία του παρατείνεται αυτόματα μέχρι το 2012.

 

Μέχρι τότε κανένας δεν μπορεί να προβλέψει ποιο θα είναι το κομματικό ισοζύγιο. Πιθανόν μέχρι τότε να μην υπάρχει το κράτος όπως είναι σήμερα, αλλά να μετεξελιχθεί σε ομόσπονδο, οπόταν το σκηνικό θα είναι εντελώς διαφορετικό. Αν υπάρξει αδιέξοδο και θα γίνουν εκλογές με το υφιστάμενο σύστημα, ο Αναστασιάδης αναμένεται ότι θα τις διεκδικήσει για να κλείσει την πολιτική του καριέρα στο ύπατο αξίωμα.

 

Πολιτικό μέλλον, σ' ένα νέο πολιτικό σκηνικό, αναζητούν και τα μικρά κόμματα. Ο αναπληρωτής πρόεδρος του ΕΥΡΩΚΟ Νίκος Κουτσού, χαρακτήρισε τα κόμματα του κέντρου «μικρομάγαζα» και έθεσε ξανά ζήτημα συνένωσης του κέντρου. Σε ένα νέο σχήμα θα προσχωρούσαν και οι Οικολόγοι που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν από τον κομματικό χάρτη.

Μακάριος Δρουσιώτης

Πολίτης

14/06/2009