«Βραχυκύκλωμα» στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου
ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΚΡΙΣΗ διέρχεται το Πανεπιστήμιο Κύπρου και πιο συγκεκριμένα η Φιλοσοφική Σχολή. Αφορμή αποτέλεσε η διαδικασία ανέλιξης ενός λέκτορα σε επίκουρο καθηγητή, η οποία κατέληξε σε μείζονα κρίση με παραιτήσεις, αγωγές λιβέλου και αρθρογραφία στον Τύπο, στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Αν και η υπόθεση φαίνεται να έχει το στοιχείο της προσωπικής αντιπαράθεσης μεταξύ ακαδημαϊκών, στην ουσία αποτελεί εξωτερίκευση του κλίματος παρακμής που επικρατεί στη Φιλοσοφική Σχολή και γενικότερα Στο Πανεπιστήμιο.
ΜΙΑ ΜΟΛΙΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑ μετά την ίδρυσή του, το Πανεπιστήμιο της Κύπρου είναι βραχυκυκλωμένο από ομάδες συμφερόντων που ανταγωνίζονται η μία την άλλη με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο. Τις προάλλες το Πανεπιστήμιο εξέλεξε τον Σταύρο Ζένιο ως τρίτο κατά σειρά πρύτανή του. Ο νέος πρύτανης αναλαμβάνει τώρα τη βαριά ευθύνη για την ανασύνταξη του Πανεπιστημίου, το οποίο έχει τις δυνάμεις να βρει το δρόμο του, νοουμένου ότι θα αφεθεί να λειτουργήσει ως ελεύθερο ακαδημαϊκό ίδρυμα και όχι σαν μικρομάγαζο.
ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ την τελευταία κρίση έχει τις ρίζες του στον ιδεολογικό ανταγωνισμό μεταξύ του ακαδημαϊκού προσωπικού της Φιλοσοφικής Σχολής. Τι πιο υγιές, θα διερωτηθεί κανείς, από τη σύγκρουση των ιδεών σε μια Φιλοσοφική Σχολή; Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση οι ιδέες δεν συγκρούονται με επιστημονικά επιχειρήματα και δημοκρατικό διάλογο, αλλά με υπόγεια μέσα, αφορισμούς, μηδενισμούς και ίντριγκες, που έφτασαν μέχρι τις στήλες των αθηναϊκών εφημερίδων και τώρα οδεύουν προς τις αίθουσες των δικαστηρίων.
Η ΑΦΟΡΜΗ ΠΟΥ ΠΥΡΟΔΟΤΗΣΕ την κρίση ήταν η διαδικασία για την ανέλιξη του λέκτορα Π. Θανασά σε επίκουρο καθηγητή. Αρχικά, εξωτερική συμβουλευτική επιτροπή αξιολόγησε το λέκτορα και τον έκρινε ομόφωνα κατάλληλο για προαγωγή. Ομως, το Συμβούλιο της Σχολής, που ενεργούσε ως εκλεκτορικό σώμα, τον απέρριψε. Η Σύγκλητος απέπεμψε την απόφαση αυτή και ζήτησε την επανεξέτασή της. Το Συμβούλιο της Σχολής όρισε νέα επιτροπή αξιολόγησης, η οποία ομόφωνα έκρινε το λέκτορα στάσιμο.
ΤΟ ΠΙΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΣΤΟΙΧΕΙΟ της υπόθεσης είναι τα πρακτικά των αποφάσεων του Συμβουλίου της Φιλοσοφικής Σχολής που αφέθηκαν να διαρρεύσουν στον Τύπο, στα οποία καταγράφονται ανείπωτοι χαρακτηρισμοί κατά του λέκτορα. Ο τελευταίος κατέφυγε στη Δικαιοσύνη και κίνησε αγωγή λιβέλου κατά του κοσμήτορα της Σχολής Δ. Τριανταφυλλόπουλου, ο οποίος υποχρεώθηκε τελικά να υποβάλει την παραίτησή του.
ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ που συμμετείχαν στη δεύτερη επιτροπή που απέρριψε τον Π. Θανασά ήταν και ο διδάκτορας Θεολογίας στο Πάντειο Χρ. Γιανναράς. Στα πρακτικά της απόφασης του Συμβουλίου της Σχολής αναφέρεται ότι ο «οψιγενής διαφωτιστής», όπως χαρακτηρίζεται ο κρινόμενος λέκτορας, αγνόησε τις θεμελιακές εργασίες του Γιανναρά για την κριτική του Διαφωτισμού, καθώς και το θεμελιώδες έργο του Κονδύλη, ο οποίος -σύμφωνα πάντοτε με τα πρακτικά- πολεμήθηκε από το «φανατικό Καθολικό» δημοσιογράφο Ριχάρδο Σωμερίτη. «Και τούτο επειδή κλόνισε συθέμελα με το βιβλίο του "Θεωρία του Πολέμου" τις ιδεοληψίες της Αριστεράς για τη φιλειρηνική έναντι της Ελλάδος, Τουρκία».
Ο ΣΩΜΕΡΙΤΗΣ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ με άρθρο του στο «Βήμα», γράφοντας πως δεν είναι καθολικός, γεννήθηκε χριστιανός ορθόδοξος και τώρα δεν είναι τίποτε. Στο ίδιο άρθρο αναφέρθηκε σε «σκοταδιστική χριστιανοεθνικιστική υστερία που πλήττει το Πανεπιστήμιο Κύπρου», συμπεραίνοντας ότι οι καθηγητές, με «προεξάρχοντα τον κοσμήτορʼ τους Δημήτριο Δ. Τριανταφυλλόπουλο, θέλησαν να "λΙώσουν" ένα νέο επιστήμονα, λέκτορα της Σχολής, που, αυτός, τόλμησε να διαφωνεί με ένα από τα ινδάλματά τους, τον κ. Χρ. Γιανναρά».
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΘΑ ΔΟΘΕΙ στις πρυτανικές αρχές, στο πειθαρχικό συμβούλιο του Πανεπιστημίου και στις αίθουσες του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας...
Μακάριος Δρουσιώτης
Ελευθεροτυπία
23/10/2002