Να απελευθερωθούμε από τον κρυπτοΑΚΕΛισμό μας
Όταν η κυβέρνηση κάλεσε την τρόικα στην Κύπρο για να διαπραγματευτεί τη δανειακή σύμβαση και θέλησε να την πείσει ότι η οικονομία μας έχει προοπτικές, άνοιξε μόνη της το κεφάλαιο του φυσικού αερίου και καλώς έπραξε. Εάν υπάρχει αυτή η προοπτική, δεν μπορεί να μη ληφθεί υπόψη. Η τρόικα έθεσε ορισμένους όρους διότι ενδιαφέρεται να διασφαλίσει ότι θα γίνει ορθολογιστική διαχείριση των εσόδων. Αυτό συνεπάγεται σωστό προγραμματισμό και μελετημένο θεσμικό πλαίσιο, το οποίο θα πρέπει να ανταποκρίνεται στις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές.
Στις προθέσεις της τρόικας αντέδρασε από νωρίς και με τρόπο απρεπή και απολίτιστο ο Νεοκλής Συλικιώτης, ο οποίος ανέλαβε τον τομέα της ενέργειας πριν 10 μήνες και έθεσε στόχο πριν το τέλος της θητείας αυτής της κυβέρνησης να τα υπογράψει όλα. Λοιπόν, είναι η Θεία Πρόνοια που έστειλε την τρόικα στην Κύπρο. Ποιος είναι ο πιο ικανός να πάρει τις καλύτερες αποφάσεις; Η ΕΚΤ, το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ή μια κυβέρνηση που χρεοκόπησε τη χώρα;
Το ΑΚΕΛ μπορεί να μην ξέρει να κυβερνήσει, όμως την τέχνη της προπαγάνδας την ξέρει καλύτερα από τον καθένα. Το ΑΚΕΛ διαπαιδαγωγήθηκε στην τέχνη της προπαγάνδας από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης και με τη σειρά του έχει εκπαιδεύσει το πολιτικό σύστημα να προσαρμόζεται στα δικά του αντανακλαστικά. Ακόμα και οι πιο ακραίοι δεξιοί συχνά συμπεριφέρονται σαν ΑΚΕΛικοί. Τόσο αποτελεσματικό είναι το ΑΚΕΛ στην προπαγάνδα, που οι υπόλοιποι φοβούνται να το αντιμετωπίσουν. Χωρίς να το καταλάβουμε, σ' αυτή τη χώρα γίνανε όλοι ΑΚΕΛικοί.
Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα τυποποίησης του πολιτικού λόγου στις παραμέτρους που ορίζει η προπαγάνδα του ΑΚΕΛ. Το πιο πρόσφατο επίτευγμά του είναι που ξεσήκωσε όλο το σύστημα να βρίζει την τρόικα επειδή "επιδιώκει να βάλει χέρι στο αέριο". Αν μελετήσει κανείς τις εισηγήσεις της τρόικας, θα πρέπει να της είναι ευγνώμων διότι προσπαθεί να διασώσει τον εθνικό πλούτο από τα χέρια των κατά τεκμήριο ανίκανων κυβερνώντων.
Τις προάλλες ο νέος πρόεδρος του Eurogroup Γέρουν Ντάισελμπλουμ είπε ότι τα έσοδα του φυσικού αερίου θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη χρηματοδότηση του χρέους, αλλά πρώτα πρέπει να γίνουν γεωτρήσεις, να ξέρουμε τι ποσότητες υπάρχουν, ποιας ποιότητας είναι και τι αξίας είναι τα αποθέματα. Τι πιο λογικό. Αμέσως τα ΜΜΕ μας, που λίγο - πολύ όλα έχουν ΑΚΕΛικά αντανακλαστικά, άρχισαν να γράφουν ότι ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ "μυρίστηκε αέριο"! Για να ακολουθήσει ο γνωστός πολιτικός θίασος να χορεύει στον ρυθμό της προπαγάνδας του ΑΚΕΛ.
Ο υπουργός Εμπορίου Νεοκλής Συλικιώτης, ο οποίος εσχάτως μιλά σαν Λιλλήκας, αντέδρασε στη δήλωση του προέδρου του Eurogroup, λέγοντας πως "η καλύτερη απάντηση σε όσους επιδιώκουν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους τον φυσικό πλούτο της Κύπρου είναι να προχωρούμε έγκαιρα και αποφασιστικά με τις υπογραφές των συμβολαίων και τη δημιουργία του τερματικού υγροποίησης φυσικού αερίου που θα μετατρέψει την Κύπρο σε περιφερειακό κέντρο".
Το πρόβλημά μας σε αυτή τη χώρα είναι η μεγαλομανία μας και η άρνησή μας να συμβιβαστούμε με το μικρό μας μέγεθος. Δεν λέμε να αξιοποιήσουμε στον μέγιστο δυνατό βαθμό τους φυσικούς πόρους, με μικρά και σταθερά βήματα. Τα θέλουμε όλα γρήγορα, μεγαλεπήβολα και προπάντων περιφερειακά. Στο τέλος μένουμε στα σχέδια και στις μακέτες, αλλά όλο και κάποιον ξένο θα βρούμε να του χρεώσουμε την ευθύνη της ανικανότητάς μας.
"Ο φυσικός πλούτος της Κύπρου δεν έχει μόνο οικονομική αλλά και πολιτική σημασία", είπε ο Συλικιώτης, και σαν τέλειος ΑΚΕΛικός διέγνωσε αμέσως δυτική συνωμοσία: "Δεν θέλουν μία μικρή Κύπρο, αξιοποιώντας τη γεωστρατηγική της θέση και τον πλούτο να παίζει ένα μεγαλύτερο πολιτικό ρόλο και στην περιοχή και στην Ευρώπη".
Αυτό είναι που κατέστρεψε την Κύπρο, φίλτατε Συλικιώτη: ο γιγαντισμός των μικρών ηγετών της. Το διακύβευμα σε αυτό το νησί ήταν ανέκαθεν η επιβίωση σε συνθήκες ασφάλειας, ηρεμίας και ευημερίας, αλλά οι ηγέτες μας δεν είχαν επαρκή επαφή με την πραγματικότητα, ούτε συναίσθηση του μεγέθους και των δυνατοτήτων μας. Μας έχουν καταστρέψει οι "περιφερειακοί ρόλοι" και οι εκτός πραγματικότητας γεωστρατηγικές βλέψεις. Βεβαίως και υπάρχουν περιθώρια και δυνατότητες για κάτι περισσότερο από το μέγεθος και το εκτόπισμά μας, όμως χρειάζεται σεμνότητα, ταπεινότητα και ορθολογισμός. Χρειάζεται να γίνουμε εξωστρεφείς, να αποβάλουμε το κόμπλεξ του κατατρεγμένου και επιτέλους να εξορθολογήσουμε τον πολιτικό μας λόγο. Σε όλο τον κόσμο έρχεται κάποτε η ώρα που τα καθεστώτα καταρρέουν. Ωρίμασε ο χρόνος και για μας να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο της ΑΚΕΛικής καθεστωτικής προπαγάνδας και να απελευθερωθούμε από τον κρυπτοακελισμό μας. Αυτή είναι και η μόνη συνεισφορά - διόλου ευκαταφρόνητη - του Δημήτρη Χριστόφια στην κυπριακή κοινωνία.
Μακάριος Δρουσιώτης
10/02/2013