Ντροπή η υποτέλεια Λιλλήκα στον Οσάτσι
Αν η Ρωσία ήταν ειλικρινής στην άποψη ότι η «Κύπρος πρέπει να είναι ένα σύγχρονο κράτος χωρίς εγγυήσεις», θα μπορούσε να ζητήσει έστω και μια φορά στα 41 χρόνια της εισβολής και της κατοχής την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο
Κάθε φορά που υπάρχει κάποια θετική εξέλιξη στο Κυπριακό, ο Γιώργος Λιλλήκας σπεύδει στη ρωσική πρεσβεία και συναντά τον πρέσβη Οσάτσι. Στη συνέχεια ο Ρώσος πρέσβης κάνει δηλώσεις με νουθεσίες για εσωτερικά ζητήματα της χώρας, ο δε Λιλλήκας διαφημίζει τη Ρωσική Ομοσπονδία με τον ίδιο τρόπο που το διαφημιστικό του γραφείο θα διαφήμιζε ένα απορρυπαντικό που καθαρίζει και τους πιο δύσκολους λεκέδες, χωρίς καμιά αμφιβολία.
Πριν μερικές μέρες, με αφορμή τις θετικές εξελίξεις στο Κυπριακό, ο Λιλλήκας κτύπησε ξανά την πόρτα της ρωσικής πρεσβείας. Έχοντας στο πλάι του τον Οσάτσι, ο Λιλλήκας δήλωσε ότι «η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να παραμείνει ένα ελεύθερο και πλήρως ανεξάρτητο κράτος εντός της ΕΕ». Συμφωνούμε πλήρως, όμως σε ποιο άλλο «ελεύθερο και πλήρως ανεξάρτητο κράτος» της ΕΕ, ένα περιθωριακό κόμμα σπεύδει στην πρεσβεία της Ρωσίας, με σκοπό να συζητήσει και να επηρεάσει αποφάσεις που αφορούν μόνο τους κατοίκους αυτής της χώρας; Και σε ποιο άλλο ευρωπαϊκό κράτος γίνεται ανεκτή, ως απόλυτα φυσιολογική, η παρέμβαση της πρεσβείας μιας τρίτης χώρας, και δη αντιευρωπαϊκής, στα εσωτερικά της ζητήματα;
Η νέα, διακριτική μεν αλλά υπαρκτή, ατζέντα της επικοινωνιακής παρέμβασης της Μόσχας στο Κυπριακό είναι το ζήτημα των εγγυήσεων: «Εμείς θα θέλαμε η Κύπρος να είναι σύγχρονο κράτος όπως όλα τα κράτη που δεν έχουν κάποιες ιδιαίτερες εγγυήσεις. Αν έχουν εγγυήσεις, έχουν εγγυήσεις των διεθνών οργανισμών και αυτό είναι πολύ φυσικό και νομίζω για την Κύπρο», δήλωσε με ύφος στοργικής μητέρας ο κ. Οσάτσι.
Εμείς
Εμείς που ζούμε εδώ κι αν θέλουμε την Κύπρο να είναι σύγχρονο κράτος, χωρίς εγγυήσεις. Ομοίως, δεν θέλουμε εξαρτήσεις, άμεσες ή έμμεσες, διαφανείς ή αδιαφανείς, από τρίτα κράτη με ατζέντες που δεν είναι απαραίτητα ταυτισμένες με τα εθνικά συμφέροντα της χώρας μας. Συνεπώς, δεν αναγνωρίζουμε στη Ρωσία δικαίωμα λόγου και ρόλου «μητέρας πατρίδας» σε αυτή τη χώρα που για 41 χρόνια τη χρησιμοποιεί προς όφελος των δικών της συμφερόντων. Δεν είναι εντός των αποδεκτών κανόνων της διεθνούς διπλωματίας η δήλωση του Οσάτσι ότι σε «αυτή την κρίσιμη στιγμή για τη λύση του Κυπριακού οι θέσεις των κομμάτων και οργανώσεων παρουσιάζουν πολύ ενδιαφέρον για την πρεσβεία, η οποία πληροφορεί τη Μόσχα για αυτές». Σαφώς και είναι στις αρμοδιότητες κάθε πρεσβείας να τηρεί ενήμερη την κυβέρνησή της για οτιδήποτε κρίνει ότι την ενδιαφέρει. Σε καμιά όμως περίπτωση η διπλωματική αυτή δραστηριότητα δεν γίνεται μέρος της εσωτερικής συζήτησης μιας χώρας, εν είδει προειδοποίησης ή και απειλής προς «παρασπονδούντα» κόμματα!
Μητέρα πατρίδα;
Υπενθυμίζεται πως όταν στο wikileaks δημοσιεύτηκαν εσωτερικές αναφορές της πρεσβείας των ΗΠΑ για τις πολιτικές εξελίξεις στην Κύπρο, που ήταν καθόλα θεμιτές στο πλαίσιο των διπλωματικών θεσμίων, τα κόμματα του εθνικιστικού κέντρου διέρρηξαν τα ιμάτιά τους. Όταν πρόκειται για τη Ρωσία δεν τρέχει τίποτα, διότι η Μόσχα απέκτησε το προνόμιο της «μητέρας πατρίδας» και νομιμοποιείται να παρεμβαίνει στα εσωτερικά της χώρας μας σαν να είμαστε η Λευκορωσία!
Ο Λιλλήκας, ο οποίος πρόσφατα κατηγόρησε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη ότι δεν εξανέστη όταν ένας Τούρκος δημοσιογράφος τον είχε ρωτήσει για το «νέο κράτος», δεν ενοχλήθηκε από τις προειδοποιήσεις του Οσάτσι. Αντιθέτως, άνοιξε τα φτερά του σαν παγώνι και «ευχαρίστησε τη Ρωσία για τη διαχρονική στήριξη που παρέχει στον κυπριακό αγώνα». Ύστερα προέβη στη νουθεσία ότι «θα ήταν ιδιαίτερα ευτυχής αν η κυβέρνηση και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αξιοποιούσαν αυτή τη διαχρονική φιλία, εμπλέκοντας πιο ενεργά και δυναμικά τη Ρωσία στην όλη προσπάθεια εξεύρεσης λύσης του κυπριακού προβλήματος». -Η Ρωσία σαν «μητέρα πατρίδα» δεν χρειάζεται την άδεια του Αναστασιάδη για να εμπλακεί, το κάνει και από μόνη της, όπως το συνηθίζει από το 1974, παρεμβαίνοντας με όλα τα μέσα για τη διαιώνιση του στάτους κβο, προς όφελος των δικών της στρατηγικών συμφερόντων. Όποιος δεν καταλαβαίνει ότι το άλυτο του Κυπριακού εξυπηρετεί τα μέγιστα τα ρωσικά συμφέροντα, αν δεν είναι πολιτικός μύωπας, έχει άλλες ατζέντες.
Αν η Ρωσία ήταν ειλικρινής στην άποψη ότι η «Κύπρος πρέπει να είναι ένα σύγχρονο κράτος χωρίς εγγυήσεις», θα μπορούσε να ζητήσει έστω και μια φορά στα 41 χρόνια της εισβολής και της κατοχής την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο. Θα καταδίκαζε -έστω και μια φορά με το όνομά της- την Τουρκία για την εισβολή στην Κύπρο, που δεν το έχει κάνει ποτέ μέχρι σήμερα και κανένας δημοσιογράφος δεν ρώτησε τον Οσάτσι το γιατί.
Δεν γνωρίζουμε αν ο Λιλλήκας, εκτός από τη συντήρηση της εθνικιστής ρητορικής που έχει κληρονομήσει από τους Νέους Ορίζοντες, έχει κι άλλη, κρυφή ατζέντα. Ό,τι και να συμβαίνει, εμάς ως Κύπριους πολίτες που θέλουμε να έχουμε ευρωπαϊκή ταυτότητα μας ενοχλεί η υποτέλεια που επιδεικνύεται σ’ ένα από τα πλέον αντιδημοκρατικά, αυταρχικά και αντιευρωπαϊκά καθεστώτα του πλανήτη, το οποίο στήριξε την τουρκική εισβολή όσο κανένα άλλο κράτος και η προπαγάνδα του έχει πείσει το κοινωνικό σύνολο ότι πρόκειται για τον πιο σταθερό μας φίλο. Ντροπή!
Μακάριος Δρουσιώτης
02/07/2015