Μακαριος Δρουσιώτης

Απρόθυμος είναι ο πρόεδρος Παπαδόπουλος να αναλάβει ευθύνη για την αποκατάσταση της μνήμης των στελεχών του ΑΚΕΛ, οι οποίοι εκτελέστηκαν από την ΕΟΚΑ με την κατηγορία του προδότη. Ο Παπαδόπουλος είναι ενάντια στη διερεύνηση των γεγονότων της εποχής και παραπέμπει στην ατομική συνείδηση τού κάθε τομεάρχη ή εκτελεστή της ΕΟΚΑ, να αποκαταστήσει τη μνήμη οποιουδήποτε κατηγορήθηκε αδίκως για προδοσία και εκτελέστηκε. "Αυτοί που ξέρουν τα γεγονότα έχουν χρέος να αποκαταστήσουν την πραγματικότητα, ώστε άνθρωποι που κατηγορούνται ότι συνεργάστηκαν με τους Άγγλους σε βάρος του Απελευθερωτικού Αγώνα ή καταδίδοντας μυστικά της οργάνωσης, να μην ζουν πια με αυτή την κηλίδα, είτε οι ίδιοι, είτε οι απόγονοί τους", είπε στη συνέντευξή του της περασμένης Πέμπτης.

 

Πρώτα απ' όλα, οι τομεάρχες, δηλαδή οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών, έχουν τοποθετηθεί σε αυτό το ζήτημα και δεν υπάρχει περίπτωση να βγει κάποιος από αυτούς και να παραδεχτεί ότι αδίκως εκτελέστηκε οποιοσδήποτε. Από τη στιγμή που δεν το κάνουν για συναγωνιστές τους, όπως για παράδειγμα ο Γιαννάκης Στεφανίδης, δεν θα το έκαναν ποτέ για το ΑΚΕΛ, που θεωρούν ότι συνειδητά καταπρόδωσε τον αγώνα. Συνεπώς, οι προϋποθέσεις που θέτει ο πρόεδρος Παπαδόπουλος, κλείνουν την πόρτα στο αίτημα του ΑΚΕΛ για αποτελεσματική διερεύνηση των γεγονότων της περιόδου.

 

 

Τι ξέρει

 

Ο Τ. Παπαδόπουλος δήλωσε πως δεν ήταν ο υπεύθυνος για τις πληροφορίες της ΕΟΚΑ, βάσει των οποίων το ΑΚΕΛ θεωρήθηκε ότι πρόδιδε τον αγώνα. Ωστόσο, τα γραπτά τεκμήρια που υπάρχουν, αποδεικνύουν το αντίθετο. Ο σημερινός Πρόεδρος, ως υπεύθυνος της Παγκύπριας Επιτροπής Κυπριακού Αγώνος (ΠΕΚΑ), ήταν αυτός που είχε τη γενική ευθύνη για τη συλλογή πληροφοριών για τις δραστηριότητες της Αριστεράς. Η δραστηριότητα της ΠΕΚΑ συνέπεσε χρονικά με το κύμα εκτελέσεων ΑΚΕΛικών.    Μεταξύ Ιανουαρίου και Αυγούστου 1958 έγιναν 11 δολοφονίες. Ο αριθμός των μελών του ΑΚΕΛ, στους 203 Ελληνοκύπριους πολίτες που εκτέλεσε η ΕΟΚΑ, είναι όντως πολύ μικρός. Όμως, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους, οι ΑΚΕΛικοί θεωρήθηκαν ότι πρόδιδαν ως παράταξη τον αγώνα της ΕΟΚΑ.

 

Το ΑΚΕΛ, από τις πρώτες δολοφονίες που έγιναν, οργάνωσε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Μια τέτοια εκδήλωση έγινε στα τέλη Μαΐου του 1958, ύστερα από την εκτέλεση του Δημήτρη Μάτσουκου στην Κώμα του Γυαλού και το λιθοβολισμό μέχρι θανάτου του Σάββα Μένοικου στο Λευκόνοικο. Αντιδρώντας στις εκτελέσεις αυτές, το ΑΚΕΛ έκανε μια μεγάλη εκστρατεία διαμαρτυρίας. Από τότε έθεσε την πολιτική διάσταση του ζητήματος, χαρακτηρίζοντας τις δολοφονίες πολιτικές. Σε φυλλάδιο της Κεντρικής Επιτροπής που κυκλοφόρησε τότε ανέφερε: "Δύο ολόκληρα χρόνια δεν βρέθηκε ούτε ένας αριστερός προδότης και τώρα μέσα στους τελευταίους μήνες, ολόκληρη η Αριστερά παράταξη και το ΑΚΕΛ κατηγορούνται ως προδότες".

 

Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, με το ψευδώνυμο Δευκαλίων, υπό την ιδιότητα του ιδεολογικού καθοδηγητή της νεολαίας της ΕΟΚΑ, έγραφε τότε για τους δύο δολοφονηθέντες ότι "εισέπραξαν τα επίχειρα της προδοσίας των". Αναφερόμενος στην αντίδραση της ηγεσίας του ΑΚΕΛ, ο Παπαδόπουλος τη θεωρούσε πρόκληση: "Αντί η διαβόητος ηγεσία να εκφράση αμέσως την λύπην της διότι εις την "τιμίαν" παράταξιν ενεφώλευον δύο τέτοια καθάρματα και να αποχωρήση ευθύς αμέσως τις ευθύνες της από την προδοσίαν τους, αγκάλιασε αμέσως τους προδότες και έγινεν έτσι αμέσως και η ίδια, αλλά και το κίνημα ολόκληρον, συνένοχον εις την μυσαράν των στάσιν".

 

 

Η μαύρη βίβλος

 

Το ΑΚΕΛ ζήτησε από τότε έρευνα, για να διαπιστωθεί εάν οι ισχυρισμοί της ηγεσίας της ΕΟΚΑ ήταν αληθείς. Σε φυλλάδιο που κυκλοφόρησε η Κεντρική Επιτροπή ανέφερε: "Το ΑΚΕΛ δηλώνει επίσημα και σήμερα ότι είναι έτοιμο να δεχτεί έρευνα από μια ανεξάρτητη επιτροπή, στην οποία να κατατεθούν στοιχεία, και αν αποδειχτεί προδοσία, να διώξει από τες γραμμές του και να παραδώσει στην λαϊκή περιφρόνηση οποιονδήποτε στέλεχος ή μέλος του".

 

Η ΕΟΚΑ απάντησε στην αντίδραση του ΑΚΕΛ κυκλοφορώντας, το 1958, τη μαύρη βίβλο. Ήταν ένα βιβλιαράκι 68 σελίδων με τίτλο: "Η κομουνιστική ηγεσία έναντι του κυπριακού αγώνος". Στο βιβλιαράκι αυτό, η ΕΟΚΑ προσπαθεί να τεκμηριώσει την κατηγορία της προδοσίας. Αυτό που βγαίνει από τα στοιχεία που παρατίθενται, είναι μόνο η διαφωνία του ΑΚΕΛ με τον ένοπλο αγώνα. Δεν υπάρχει ίχνος αξιόπιστου στοιχείου, που να τεκμηριώνει τον ισχυρισμό για προδοσία ΚΑΝΕΝΟΣ από τους εκτελεσθέντες ΑΚΕΛικούς. Αντιθέτως, το βιβλίο είναι γεμάτο με κουβέντες που λέγονταν από άγνωστους στους καφενέδες.

 

Καταγράφονται, επίσης, φαιδρές κατηγορίες, όπως το ακόλουθο παράδειγμα: ο "Γεώργιος Κουφτερός εκ Κάμπου Τσακίστρας, παρώτρυνε μαθητάς την 28ην Οκτωβρίου απεδοκίμαζαν διά σφυριγμάτων νεάνιδας, αι οποίαι μετέφερον εις το σχολείον την ελληνικήν σημαίαν την οποία ανύψωσαν μέλη μας".

 

Δηλαδή, το 1958, όταν τέθηκε με επιμονή το αίτημα της τεκμηρίωσης, όταν ο Γρίβας ηγείτο ακόμη της οργάνωσης, η ΕΟΚΑ δεν μπόρεσε, παρά την προσπάθειά της, να τεκμηριώσει τις κατηγορίες περί προδοσίας. Ο πρόεδρος Παπαδόπουλος, απορρίπτοντας στην ουσία την έρευνα, δήλωσε ότι μια ομάδα ιστορικών ερευνητών δεν θα καταφέρει να βρει οτιδήποτε. Στην πραγματικότητα, μια ομάδα ιστορικών, με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία που υπάρχουν, θα μπορέσει να αποδείξει ότι έγιναν τραγικά λάθη, που μπορούν να αποδοθούν στην έλλειψη σεβασμού του Γρίβα στην ανθρώπινη ζωή. Αυτό τεκμηριώνεται από τον εξαιρετικά μεγάλο αριθμό Ελληνοκυπρίων πολιτών (203 έναντι 105 Άγγλων στρατιωτών) που εκτέλεσε η ΕΟΚΑ.

 

Η σχετική λίστα που δημοσιεύτηκε την περασμένη Κυπριακή στον "Π", ούτε διαψεύστηκε, ούτε σχολιάστηκε από τους Συνδέσμους Αγωνιστών. Στην πραγματικότητα, οι Σύνδεσμοι και ο Πρόεδρος, δεν θέλουν να ανοίξει ο διάλογος για τις εκτελέσεις πολιτών, διότι φοβούνται να αντιμετωπίσουν την κριτική για τα λάθη και την ευκολία με την οποία αποφάσιζαν την αφαίρεση ζωών. Δεκάδες οικογένειες, που φέρουν τη ρετσινιά της προδοσίας, επικοινώνησαν μαζί μας και περιγράφουν ο καθένας και μια δραματική ιστορία.

 

 

"Απομονώστε και εξευτελίστε τους"

 

Όταν το ΑΚΕΛ βγήκε το 1958 στους δρόμους διαμαρτυρόμενο για τις εκτελέσεις στελεχών του, η ΠΕΚΑ με τη γραφίδα του Τάσσου Παπαδόπουλου κυκλοφόρησε ένα φυλλάδιο με τις θέσεις της ΕΟΚΑ. Η συγγραφή του κειμένου από τον Παπαδόπουλο τεκμηριώνεται από το γεγονός ότι παρόμοιο κείμενο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Εγερτήριον Σάλπισμα" με την υπογραφή Δευκαλίων, που ήταν το ψευδώνυμό του. Ακόμη, η φρασεολογία που χρησιμοποιεί, είναι στο λεξιλόγιό του μέχρι και τις μέρες μας:

 

"Δεν πτοούμεθα από οργανωμένας θεατρινιστικάς ενεργείας.

 

Εδηλώσαμεν εξ αρχής και απεδείξαμεν διά των πράξεών μας ότι ο αγών μας είναι Εθνικός και όχι κομματικός.

Ο Λαός ας κρίνει έκαστον κατά τας πράξεις του και ουχί από τάς φιλοτομαριστικάς φωνασκίας. Ας κρίνει ποιοι προκαλούν και επιδιώκουν την διάσπασιν του Λαού.

 

Η γραμμή μας είναι καθαρά. Κτυπούμεν αλύπητα διά την ελευθερίαν, αλλά και διά την αυτοάμυνάν μας.

Όποιος δεν έχει την εθνικήν αξιοπρέπειαν να μας ακολουθήση, ας κλείση τουλάχιστον το στόμα του και ας παύση να γίνεται το φερέφωνο του κατακτητού, υιοθετών την προπαγάνδα των εχθρών μας.

 

ΕΛΛΗΝΙΚΕ ΚΥΠΡΙΑΚΕ ΛΑΕ. Παραδίδομεν τους ξενοκίνητους διασπαστάς εις την Λαϊκήν Νέμεσιν. ΑΠΟΜΟΝΩΣΑΤΕ ΚΑΙ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΑΤΕ ΤΟΥΣ".

Μακάριος Δρουσιώτης

17/04/2005