Η απόφαση μου να συμμετέχω στο ψηφοδέλτιο του Βολτ για τις Ευρωεκλογές του Ιουνίου έτυχε θετικής ανταπόκρισης από το κοινό που με διαβάζει και με παρακολουθεί. Υπήρξαν ωστόσο και καλοπροαίρετες επιφυλάξεις. Τα κύρια επιχειρήματα ενάντια στην υποψηφιότητα ήταν πως θα αμφισβητηθεί η ανεξαρτησία μου και θα πληγεί η προσπάθεια που κάνω με τις έρευνες μου. Ως εκ τούτου δεν θα έπρεπε να αναλάβω αυτό το ρίσκο. Έκανα μια επιλογή ερωτήσεων και παρατηρήσεων που δέχτηκα από φίλους που είχαν επιφυλάξεις. Τις παραθέτω στη συνέχεια με τα επιχειρήματα που αντέτεινα.
Το Volt δεν είναι ένα κόμμα όπως τα υπόλοιπα και αυτό φαίνεται και από το ψηφοδέλτιο του. Είναι ένα κίνημα που θέλει να εκφράσει όσους συμπολίτες μας αγωνιούν για το που πάει αυτός ο τόπος. Είναι ένα σχήμα με ραχοκοκαλιά νέους ανθρώπους οι οποίοι δυσανασχετούν με τη διαφθορά και ανησυχούν από τους κινδύνους της διαιώνισης της διχοτόμησης. Ένας από τους λόγους που αποδέχτηκα ήταν για να συμβάλω στο να μάθει ο κόσμος το Volt, να βοηθήσω νέους ανθρώπους που με καθαρά χέρια αγωνιούν όπως και εγώ για το μέλλον της χώρας μας και κάνουν προσπάθεια ενάντια σε ένα κατεστημένο που προωθεί την αναξιοκρατία και κόβει το μέλλον και τα όνειρά τους.
Ποτέ δεν είχα ως πρότυπο μου το συμβιβασμό και τη σιωπή. Μόνο με την ανάληψη ρίσκων μπορείς να πετύχεις κάτι. Όταν αναλαμβάνει κανείς ρίσκα δημιουργεί κάτι νέο, όταν επιλέγει τα σίγουρα απλώς διαχειρίζεται μια υφιστάμενη κατάσταση. Η φιλοδοξία μου είναι να συμμετέχω στο να αλλάξουμε πράγματα στη χώρα μας.
Είμαι πολιτικοποιημένος από τότε που ήμουν μαθητής στο γυμνάσιο, αλλά ποτέ δεν επέλεξα εκλογή σε κανένα αξίωμα Πρόσφερα τις γνώσεις και τις υπηρεσίες μου σε άλλους που είχαν πολιτικές φιλοδοξίες και πίστευα ότι μοιραζόμασταν τους ίδιους στόχους. Με έχουν πολλές φορές απογοητεύσει. Σε αυτή τη φάση της ζωής μου αποφάσισα να κάνω το βήμα και να ζητήσω την ψήφο των συμπολιτών μου με τους οποίους μοιράζομαι τις ίδιες ιδέες και έχουμε τις ίδιες προσδοκίες για να τους εκπροσωπήσω στην Ευρώπη.
Δεν θα είμαι απών από την Κύπρο. Θα συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω. Η Ευρώπη μας προσφέρει τα μέσα για να μπορέσουμε να φτιάξουμε μια καλύτερη χώρα, με θεσμούς, δικαιοσύνη και αξιοκρατία. Στόχος μου είναι να περάσω από τη συγγραφή σε θέση όπου μπορώ να συνεισφέρω να γίνουν πράγματα. Άλλη βαρύτητα έχει όταν δίνεις μια μάχη από ένα αξίωμα και άλλη όταν είσαι ένας απλός στρατιώτης.
Δεν έχω θέμα να με πιάσει οποιοσδήποτε στο στόμα του ούτε με φοβίζει αν με περιμένει οποιοσδήποτε στη γωνιά διότι μιλώ, δρω και γράφω με πυξίδα την αλήθεια και πάντα με αδιάσειστα τεκμήρια. Σίγουρα, για να με περιμένουν στη γωνία σημαίνει ότι τους είμαι και ενοχλητικός. Συνεπώς η φωνή μας πρέπει να γίνει πιο δυνατή και να έχει μεγαλύτερη απήχηση για να γίνουμε ακόμη πιο ενοχλητικοί σε αυτούς που βάζουν άλλα οφέλη πάνω από το δημόσιο συμφέρον. Γιατί να μας επηρεάζει τι θα πει αυτή η κατηγορία των ανθρώπων; Γιατί να μην αποκτήσει βαρύτητα, ομοιογένεια και αποτελεσματικότητα η γνώμη εκείνων με τους οποίους μοιραζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες και τις ίδιες αξίες και να φέρουμε πραγματική αλλαγή; Είμαστε πολλοί και διεσπαρμένοι. Πρέπει να αποκτήσουμε κοινή στέγη και φωνή.
Εκδίδω βιβλία εδώ και 30 χρόνια. Όταν εκδόθηκαν τα τρία τελευταία βιβλία δεν υπήρχε καν Βολτ, με το οποίο κατέρχομαι στις ευρωεκλογές. Από το πρώτο βιβλίο που εξέδωσα το 1990 μου έκαναν πρόταση να συμμετέχω σε ψηφοδέλτιο για βουλευτικές εκλογές. Αρνήθηκα, διότι επέλεξα να μείνω στρατιώτης. Η πρώτη φορά που είχα ενεργό ανάμιξη στην πολιτική ήταν για την εκλογή του Νίκου Αναστασιάδη το 2013, διότι πίστεψα στο τι έλεγε ότι πρέσβευε στο Κυπριακό τη συγκεκριμένη περίοδο, πράγμα που άλλαξε στην πορεία. Εργάστηκα στο Προεδρικό μόλις 18 μήνες. Όταν εξέδωσα το βιβλίο «Η Εισβολή και οι Μεγάλες Δυνάμεις», ο Νίκος Αναστασιάδης μου είπε να μην το εκδώσω, διαφορετικά θα έπρεπε να φύγω. Θα μπορούσα να μείνω στη θέση μου που πολλοί ίσως να την ήθελαν, καθυστερώντας την έκδοση του βιβλίου εκεί όπου δεν θα είχα προσωπικό κόστος. Επέλεξα να φύγω.
Το VOLT δεν είναι ένα κόμμα όπως τα άλλα που ξέρουμε. Είναι ένα κίνημα. Είμαι σχεδόν 40 χρόνια στη δημοσιογραφία. Λίγο πολύ το πεδίο των ενδιαφερόντων μου είναι το ίδιο, το Κυπριακό και το όραμα μου, ο καημός μου για μια ενωμένη και ελεύθερη Κύπρο. Είναι γεγονός ότι με τα τελευταία τρία βιβλία αναγνωρίστηκε ευρύτερα η προσπάθεια που κάνω όλα αυτά τα χρόνια. Ποια είναι, λοιπόν, η διαφορά; Στα τελευταία τρία βιβλία βρέθηκα «πίσω από τις γραμμές». Βρέθηκα μέσα στο σύστημα, και αντιλήφθηκα ότι η Λερναία Ύδρα όλων των προβλημάτων, η μη λύση του Κυπριακού, η ανυπαρξία θεσμών και το ελλειμματικό κράτος δικαίου είναι η διαφθορά. Αποφάσισα ότι είναι ευθύνη μου αλλά και χρέος μου προς την κοινωνία να εκθέσω αυτή την πραγματικότητα στην κοινή γνώμη. Τώρα είναι η ώρα η προσπάθεια θα αναβαθμιστεί σε άλλο επίπεδο.
Άλλο πολιτική και αγώνας για αλλαγή, άλλο το χρέος μου και η υποχρέωση μου να καταθέσω σε μια έρευνα που διερευνά τη διαφθορά. Εάν το βιβλίο μου ήταν η αιτία για οποιαδήποτε έρευνα αυτό μου δίνει ηθική ικανοποίηση για τα αμέτρητα μερόνυχτα που δούλεψα για να αποκαλυφθεί η αλήθεια και να προστατευθεί το δημόσιο συμφέρον. Άλλοι έκαναν την καταγγελία, άλλοι όρισαν τα χρονοδιαγράμματα, άλλοι διαμόρφωσαν τη σύνθεση της επιτροπής. Εγώ έχω υποχρέωση να συνεργαστώ και αυτό κάνω.
Και εγώ με θέλω για τις έρευνες μου. Αυτή είναι η ζωή μου τα τελευταία σαράντα και πλέον χρόνια. Αλλά, γιατί να μην το δούμε αντίστροφα. Με την ιδιότητα του ευρωβουλευτή θα αναβαθμιστεί η προσπάθεια μου και θα μου δοθεί η ικανότητα να προχωρήσω ακόμη περισσότερο από τη διάγνωση στην πράξη, στην θεραπεία μιας αρρώστιας που βασανίζει ένα ολόκληρο λαό. Άλλη βαρύτητα έχει η έρευνα όταν προέρχεται από κάποιον που έχει ένα θεσμικό αξίωμα, εκπροσωπεί ένα κίνημα και δεν είναι ένας μοναχικός καβαλάρης. Στην περίπτωση που εκλεγώ θα έχω περισσότερα μέσα, περισσότερη δύναμη και ιδίως τη δυνατότητα να βάλω ένα λιθαράκι για μια καλύτερη πατρίδα.
Είμαι 40 χρόνια στη δημοσιογραφία και ουδέποτε λειτούργησα με ιδιοτελή κίνητρα. Είναι γεγονός ότι η ιδιότητα του Ευρωβουλευτή αμείβεται καλά επειδή είναι θέση ευθύνης. Δεν είναι επιχείρημα να αποποιηθεί κανείς μια θέση ευθύνης επειδή θα αμείβεται. Επίσης το Ευρωκοινοβούλιο εργοδοτεί βοηθούς για να διευκολύνουν τον Ευρωβουλευτή στο έργο του. Σε ότι αφορά εμένα προσωπικά, στην περίπτωση που με εμπιστευτούν οι ψηφοφόροι, θα αξιοποιήσω αυτές τις δυνατότητες, περιλαμβανομένης και της οικονομικής πτυχής, για προώθηση των σκοπών για τους οποίους ζητώ την ψήφο τους.