Μακαριος Δρουσιώτης

*Και ξαφνικά οι αρχιερείς αποφάσισαν να βγάλουν τα ράσα και να φορέσουν φουστανέλες! Ο άγιος Κυρηνείας άστραψε και βρόντηξε κατά της λύσης ομοσπονδίας και περίπου κατηγορεί την πολιτική ηγεσία για προδοσία. Τη σκυτάλη της αντίστασης πήρε στη συνέχεια ο άγιος Πάφου, ο οποίος «προφήτεψε», μάλιστα, πως αν ο ζούσε ο Μακάριος θα αποκήρυττε την ομοσπονδία και θα επιδίωκε επιστροφή στη Ζυρίχη. Το ζήτημα απασχόλησε την Ιερά Σύνοδο και για μία εβδομάδα έγινε πρώτο θέμα στις ειδήσεις.

 

*Εντάξει, μπόρα ήτανε και πέρασε. Ετσι συμβαίνει πάντοτε στο νησί μας. Οποιος ρίξει μια πέτρα, τρέχουμε όλοι να τη μαζέψουμε. Γινόμαστε για λίγο μαλλιά κουβάρια, διαπληκτιζόμαστε, ανταλλάσσουμε χαρακτηρισμούς μεταξύ μας, αλλά στο τέλος τα βρίσκουμε. Υπαναχωρεί λίγο ο ένας, διευκρινίζει ο άλλος και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Το τέλος των πολιτικών αντιπαραθέσεων στην Κύπρο μοιάζει λίγο πολύ με το «happy end» των ελληνικών κινηματογραφικών ταινιών της δεκαετίας του 1960. Ολοι είναι ευχαριστημένοι.

 

*Τέλος πάντων, αρχίσαμε να λέμε για τους παπάδες. Τι τα θέλουν κι αυτοί και ασχολούνται με την πολιτική, αφού όσες φορές ανακατεύτηκαν τα έκαναν μούσκεμα; Οταν είχαμε τη Ζυρίχη ήθελαν Ενωση και οδήγησαν τον τόπο στο αιματοκύλισμα. Υστερα, όταν οι Τούρκοι έβαλαν πόδι στο νησί, άρχισαν να κάνουν δεήσεις υπέρ της Ζυρίχης. Και αύριο, που θα διχοτομηθεί οριστικά η Κύπρος, θα ορκίζονται για νέους αγώνες υπέρ της ομοσπονδίας...

 

*Εγραφε κάποτε ο αείμνηστος Χριστόφορος Χριστίδης (Δαμωνίδης) απευθυνόμενος στους τρεις μητροπολίτες που «καθαίρεσαν» το 1973 τον Μακάριο για να φέρουν τάχατες την Ενωση: «Ποιος μεταμφιεσμένος δαίμονας να τους υποκίνησε, ποιος να τους έπεισε, τους αγαθούς λευίτες, πως όχι μόνο δεν θα ζημίωναν, παρά απεναντίας θα ωφελούσαν τα συμφέροντα των Ελληνοκυπρίων, αν άρχιζαν να ξετραχηλίζονται και να σκυλοβρίζονται οι ευσεβείς χριστιανοί για θεολογικούς λόγους; Το πρώτο τυχόν Τουρκάκι θα μπορούσε να τους βγάλει από την πλάτη τούς ιερούς ποιμένες...».

 

*Κι αν οι άγιοι πατέρες το βρίσκουν ανιαρό να καβγαζίδουν για θεολογικά ζητήματα, γιατί δεν ασχολούνται μόνο με τις επιχειρήσεις τους που τα καταφέρνουν μια χαρά; Δεν έμεινε μητρόπολη που να μην έπαιξε στο Χρηματιστήριο, ούτε επιχείρηση που να μην ασχοληθούν. Τις καθημερινές διαχειρίζονται με θαυμαστό τρόπο τις περιουσίες τους και την Κυριακή διαπαιδαγωγούν από τους άμβωνες το πλήρωμα της Εκκλησίας, εξορκίζοντας τους «προδότες» που θα δώσουν την Κύπρο στους Τούρκους. Ευτυχώς, η επιρροή που έχουν στην κοινωνία είναι ελάχιστη. Ούτε καν σύγκριση δεν μπορεί να γίνει μεταξύ του Κύπρου Χρυσόστομου και του Αθηνών Χριστόδουλου.

 

*Πυρ και μανία, λοιπόν, η Εκκλησία κατά των Τούρκων. Αλλά κι αν, κακιά να 'ναι η ώρα, επαληθευτούν οι προφητείες των αγίων πατέρων και τουρκέψει το νησί ολόκληρο, αλίμονο σε μας τους λαϊκούς. Οι παπάδες καλά θα περάσουν με τους Οθωμανούς. Εξάλλου, σε αυτούς οφείλουν την οικονομική ισχύ και την εξουσία που έχουν σήμερα. Οι Τούρκοι ήταν που τους απάλλαξαν από τη φορολογία, τους αναγνώρισαν διά βίου το αξίωμα του αρχιερέα και τους παραχώρησαν την ασυλία. Δικαιώματα που ενσωματώθηκαν αργότερα και στο Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

 

*Ετσι, έσπευδαν οι ταπεινοί χριστιανοί που δεν είχαν χρήματα για να πληρώσουν τους φόρους τους και χάριζαν τα κτήματά τους στην Παναγία, με τη δέσμευση ότι θα συνέχιζαν να τα καλλιεργούν. Τελικά, βρέθηκε η Εκκλησία να είναι σήμερα ο μεγαλύτερος γαιοκτήμονας και διά νόμου ο μεγαλύτερος φοροφυγάς της Κύπρου. Κατά τα άλλα «την Πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω...». Αμήν!

Μακάριος Δρουσιώτης

Ελευθεροτυπία

09/02/2000